Coraz większą popularność i prestiż zdobywa samozatrudnienie. Bywa ono synonimem luksusu oraz niezależnego życia. Freelancerzy, bo tak nazywamy tych ludzi często prowadzą własną działalność gospodarczą.
Jeśli współpracujemy z byłym pracodawcą to mamy ograniczone manewry jeżeli chodzi o formy opodatkowania. Jest to dość negatywne dla nas, ale pamiętajmy, że przepisy są po to, żeby je dobrze zrozumieć i obejść system tak, żebyśmy nie ponieśli z tego tytułu konsekwencji. Jeżeli rezygnujemy z formy zatrudnienia jaką jest umowa o pracę i zakładamy własną działalność gospodarczą, ale potem jeszcze współpracujemy z byłym pracodawcą to możemy liczyć potencjalny procent szans na oszczędności finansowe. Jest to bardzo ważny krok dla wielu, którzy nie wierzyli do tej pory w to, że opłaca się zakładać własne biznesy.
Z pewnością wielki fenomen przetransportowania swojej osoby na etap samozatrudnienia jest fakt, że możemy wtedy zaliczyć w koszty uzyskania przychodu wszystkie wydatki, które ponieśliśmy w skutek zarobku. Jeżeli jesteśmy zatrudnieni na umowę o pracę to taka możliwość jest wyłączona, ponieważ są stałe wyznaczone kwotowo koszty, są dokładnie równe 111 złotych 25 groszy miesięcznie, w sytuacji, kiedy pracowaliśmy u jednego pracodawcy.
Następnym dużym plusem prowadzenia takiej działalności gospodarczej jest stosunkowo większa szansa na niższe składki ZUS, jest tak ponieważ ich kwota jest kształtowana w zupełnym oderwaniu od przychodu, który uzyskaliśmy faktycznie. Już w chwili kiedy przedsiębiorca zarejestruje się jako czynny podatnik VAT to będzie on uprawniony do tego, żeby odliczyć podatek VAT od zakupionych towarów lub usług. Osoby, które są samozatrudnione, mają obowiązek samodzielnie naliczać oraz tak samo odprowadzać zaliczki na podatek dochodowy, który pobierany jest od osób fizycznych. W sytuacji kiedy zleca opodatkowana współpraca z byłym pracodawcą przynosi efekty możemy liczyć na podatek 18% lub podatek 32%. Jest to podatek od osób fizycznych, który jest obowiązkowy.
